Tel peynirinin yapımı çoğunlukla  civil ve çeçil peynirinin yapımına benzerlik gösterir. Bütün aşamalar hemen hemen aynı olup sadece son aşamada bir köme gibi  upuzun olan çeçil peyniri ya örgü şeklinde yada bir yılan gibi bir sırığa dolanmış bir şekilde bırakılırken, tel peyniri yapımı için bu aşamanın ötesine geçilerek bütün halinde olan çekilmiş peynir saçak gibi ipliklerine veya tellerine ayrıştırılması için sıcak peynir suyu içerisinde döndürülmeye ve çekilmeye devam edilir.

 Tel peynirinin yapımı köylerde bir yaşam kültürünün devamı olarak günümüze kadar gelmiştir. Eskiden kalma imece usulü ile bir taraftan çaylar hazırlanırken diğer tarafta tecrübesi,görgüsü ve bilgisi ile köyün yaşlı aşbaz kadınının emirleri bir bir yağmaya başlamaktadır. Tahta teknelere dökülen kalın örgülü çeçiller elle bir bir liflenmekte ve tellerine ayrılmaktadır.

Yağsız olması,görünüşü ve sofrayı süslemesi ile çok farklı ve aranan bir lezzet özelliği kazanmaktadır. Tel çeçil özellikle lavaşlı,tandır ekmekli ve köz çaylı kır kahvaltılarının vazgeçilmezleri arasında yer almaktadır. Doğu yöresinde yemlik, kımı (gımı) ve kekire turşularının üretildiği, Kars, Ardahan ve Ağrı gibi illerin yüksek yaylalarında bulunan hamarat kadınlarının ellerinde yağsız sütten yapılan tel peyniri, yağı alınmış olsa da sarp meralarda otlayan ve yüzlerce çiçekten tadını aldığı için çok lezzetlidir.